Vanuit de lucht, mijn laatste blog!

Heeee friends,

Dit is dan mijn laatste blog aan jullie. De tijd is om gevlogen en ik heb echt de tijd van mijn leven gehad. En heb echt genoten van jullie leuke reacties! Super leuk dat jullie mijn blog hebben gelezen. Nog een paar uur en ik kan mijn verhalen in real vertellen! Ondanks dat ik graag nog een semester in Santa Barbara was gebleven denk ik dat ik ook wel weer bij ben om thuis te zijn.

De laatste week is echt omgevlogen en was hier en daar ook best wel stressvol. Zo was er natuurlijk tentamens, inpakstresssss en afscheid. De tentamens zijn uiteindelijk goed verlopen. Of in ieder geval, 3 van de 4 vakken gingen prima. Eentje was wat minder dus maar duimen dat ik die toch gehaald heb. Ook tijdens de tentamenweek heb ik toch nog geprobeerd volop te genieten van mijn laatste tijd als een student aan UCSB! Iets dat ik waarschijnlijk nooit meer zal zijn…

Zo ben ik naar een Amerikaanse basketbal wedstrijd geweest. Ook dit was weer een hele ervaring op zichzelf. Zo waren er natuurlijk de cheerleaders en een hele entertainment team gedurende de breaks. Ze gooide zelfs sandwiches in het publiek. En mensen werden uit het publiek geplukt om mee te doen aan allerlei games. Ik moet zeggen, als er iets is waar Amerikanen goed in zijn dan is het wel entertainment.

Naast de basketbal wedstrijd organiseerde de universiteit allerlei activiteiten om het stress level van de studenten te verminderen. Zo was er een Dog Therapy day. Op deze dag konden alle studenten met honden knuffelen, aangezien honden het stress level verlagen. Waar ik het totaal mee eens ben want wat heb ik Noa gemist tijdens mijn tentamens. Oke, niet alleen tijdens mijn tentamens.
Naast de dog therapy, wat nog enigszins normaal klinkt, was er ook een Undie Run. Dit klonk mij toch wat gekker in de oren. Om 12 uur ’s nachts gingen we allemaal in ons ondergoed rennen over de campus. Dit was echt hilarisch. Iets dat ik nooit in Nederland zou doen. Maarja ik moest nu wel want ik wou natuurlijk wel de gehele Amerikaanse experience meemaken. En uiteindelijk was het wel echt grappig.

Daarnaast stonden de laatste daagjes in het teken van afscheid. Iets waar ik niet goed in ben. Het is een beetje dubbel, want je neemt afscheid van mensen die je misschien nooit meer zult zien. En tegelijkertijd verheug ik me er ook op om mijn vriendinnetjes thuis weer te kunnen zien. Maar in het teken van afscheid ben ik met mijn roomies sushi gaan eten en vrijdag ben ik naar een feestje geweest met alle uitwisselingsstudenten. Helaas werd t feestje min of meer verpest door de politie die midden in het afscheid kwamen binnen val. Tja, die rare Amerikaanse wet ga ik niet missen.

Zo zijn er natuurlijk nog meer dingen die ik niet ga missen;
- Het overdreven gedoe van Amerikaanse verkopers
- Het illegaal drinken
- De lange afstanden
- Het dure gezonde voedsel
- De politie

Maar toch nemen de dingen die ik wel ga missen de overhand:
- De zon!!!!!!!!
- Mijn roomies
- De starbucks om de hoek
- De mooie campus
- Het strand
- Mexicaans voedsel
- De mooie bergen
- Beach runs!

Oke ik kan eigenlijk heel lang doorgaan met dingen die ik ga missen maar ik moet me focussen op alle leuke die me te wachten staan in Europa! Zo zit ik op dit moment in het vliegveld en staan mijn lieve vriendinnetjes mij straks op te wachten. Ik kan niet wachten! Ben blij als de hele reis erop zit. Ik kwam er namelijk gisterenavond achter dat mijn vlucht was omgeboekt. En ik had alles perfect geregeld. Ik zou samen met andere uitwisselingsstudenten naar LAX reizen. We hadden alles betaald en geregeld. Maar wat bleek, mijn vlucht was opeens 3 uur eerder. Heerlijk dat ze dat niet even gemeld hebben ofso. Dus toen heb ik stressvol alles voor mezelf geregeld. Gelukkig kwam alles uiteindelijk goed. En ik kreeg op het vliegveld het aanbod of ik dezelfde vlucht wou nemen een dag later, dan zou ik 800 dollar krijgen. Heel veel geld natuurlijk. Als ik niet alleen was geweest had ik het aanbod wel aangenomen. Maar ik was zo klaar met al dat gedoe dat ik nu ook wel naar huis wou. Eenmaal op t vliegveld wil je toch t liefst zo snel mogelijk thuis zijn. Aangezien ik van mening ben dat geld niet gelukkig maakt ben ik blij met mijn keuze. Mijn vlucht verloopt tot nu toe echt super chil. Ik heb een plek bij de nooduitgang en we hebben zelfs wifi en een stopcontact. Dus ik vermaak me prima! En er zit een jongen naast me die ook een exchange aan UCSB heeft gedaan dus ook nog eens leuk gezelschap. Maar op dit moment kan ik toch echt niet wachten om iedereen thuis weer te zien! Ik moet wel nog even opzoek naar het kerstgevoel want dat heb ik echt totaal niet. En ik kijk al uit naar mijn volgende uitdaging, stage bij Van Lanschot!

In ieder geval, allemaal bedankt voor het lezen van mijn blog!

Tot over ongeveer 10 uurtjes Nederland!!!

Liefs Kyra